Hoor wie klopt daar kinderen….

De Sint is weer in het land en ook bij BoereGoed is die warme en gezellige sfeer zo nu en dan voelbaar. Kruidnootjes bij de koffie, de nodige Sint grappen, en wat stiekeme spanning op de gezichten van een enkele vrijwilliger. Je zou denken dat het allemaal volwassen kerels zijn maar er zijn erbij die toch een beetje angstig zijn voor de zak van Sinterklaas. Ook in het kantoor valt genoeg te snoepen. Streng bewaakt door Fred ligt een geheime voorraad met al dan niet Sint gerelateerd snoepgoed. Tja en dan komen we toch voorzichtig bij de titel van deze blog “Hoor wie klopt daar kinderen…” want het antwoord is (bijna) niemand! Het woord kantoor schetst een mooie, steriele en georganiseerde ruimte waar orde en regelmaat heerst en waar rustig en serieus gewerkt wordt. Daar moet in ons geval toch ietsePIETsie een andere twist aan gegeven worden. Het kantoor van BoereGoed is een rommelige maar gezellige ruimte, waar de temperatuur meegaat met de seizoenen, waar je weleens een spinnenwebje ziet, hier en daar een stofje, en waar tot voor kort lekkages zorgden voor druppels op je neus. Verwoede pogingen van ijverige en liefdevolle vrijwilligers om de boel eens lekker schoon te maken worden dankbaar ontvangen maar het resultaat beslaat hoogstens een week of twee en we zijn weer terug bij af. Dan zit er uiteindelijk niets anders op dan het roer rigoureus om te gooien of te kiezen voor acceptatie. En dat laatste is waar we ons nu bevinden mede door alle drukte. Want veel belangrijker is: het kantoor is het warm kloppend hart van BoereGoed! Cliënten en vrijwilligers kunnen er hun verhaal kwijt en worden met liefde en engelengeduld  aangehoord en bijgestaan, er blijft geen vraag onbeantwoord en geen mens in de kou staan, er wordt uitgehuild en bijgetankt, gesnoept en gelachen en niet te vergeten keihard gewerkt. Standaard hangt al maanden een briefje ‘Niet Storen’ aan de deur maar een kniesoor die daarop let. In het gunstigste geval kijkt iemand eerst om een hoekje of het een gepast moment is maar regelmatig komt iemand zo binnen stuiven met een liefdevolle reprimande tot gevolg. Het hoort er allemaal een beetje bij en het siert BoereGoed. Maar volgend jaar december hangt er toch echt een ander briefje op de deur van ons kantoor: “Hoor wie klopt daar kinderen…”